දැනුම විනෝදය අධ්‍යාපනය එකම තැනක.

සිත පතුලෙ රැදුන
මතකයද රැගෙන
දුක නුබට පෙම් බදිමි
මම හොදයි නේද,,

පොද වැස්සෙ තෙමුන
කළුවරේ හැඩුව
මගෙ කදුළු සගවුවෙමි
මම හොදයි නේද ...

අනුන් සතු නුබට
පෙම් බැන්ද කලට
ලෝකයේ අපවාද
ලැබුණු දා මෙමට ..

තව නොහැක ඉන්න
සැගවෙමි දුරක
යලිදු කිසිදා නොඑමි
නුබ තුටින් ඉන්න..

කුරිරු වූ ලොවට
නොම කරමි වයිර
තුටු සිතින් හිනැහියන්
පෙර ලෙසින් නිතින..

අර බලන් අහසෙ
මැකෙන දේදුනුන්නෙ
සත් පාට සේදිලා
වැටෙනවා බිමට...